خداوند وقتی بندگانش را می آفرید
با پری از مرغ پر طلا ....
با قلم نوک طلا ....
بروی پیشانیشان نوشت قصه ی خوب سرنوشت
اما نوبت به ما که رسید
مرغ پر طلا پرید ....
قلم نوک طلا شکست ....
و خداوند پری از مرغ غم گرفت و بروی پیشانیم نوشت قصه ی تلخ سرنوشت
سر نوشت را نتوان از سرنوشت |