باشـد ، قبـول ، کفتر ِ نا مهربان من
هر بار گفته ام که : تو را دوست دارمت
پـُر می شود از آتش ِعشقت دهان من
این جمله که برای بیانش به چشم تو
افتـاده است باز به لکنـت ، زبان من
آنقدر عاشقـم که تو عاشـق نبوده ای
دیگر رسیـده کارد ، بر این استـخوان من
نه ، شاهنامه نیست که تو پهلوان شوی
این یک تراژدی ست ـ غم ِداستان من
یک شب بیا و ضامن ِ من باش نازنین !
وقتی دخیـل ، بستـه به تو آهوان ِ من
دل بــرکن و به شهـرِ دل ِ من بیا عزیز!
زخـم زبان مردم ِ چشـمت ، به جان ِ من
باید که باز با تو خـدا حا فظـی کنـم
آخر رسیـده است به پایـان ، زمان من
سلام فرزانه جان
وبلاگ قشنگی داری . شعرات خیلی زیباست و تاثیر لازمو داره .
سعی کن شعرهای بیشتری بگی .
سلام فرزانه خانم خوبی؟ ممنون که لینکم کردیو خبر دادی راستی هر وقت آپ کردین خبرم کنید خوشحال میشم
جدا شما شاعرین خوشبحال من پس چون خیلی شعر دوست دارم هی شما شعر بگید هی من بخونم بهرحال هوشحالم که دوستی مثل شما پیدا کردم تابعد بدرود
فرزانه جان سلام. مرسی بابت لطف ت نسبت به وبلاگ من. راست ش نوشته های وبلاگ تو می ذارم به حساب زمین خوردن های اولیه تا دونده ی خوبی بشی. ممکنه از رک بودن م ناراحت بشی ولی جنگ اول به تر از صلح آخره.
نوشته های تو اگه بشه اسم شون رو شعر گذاشت، احساسی صرف هستن و هیچ تمهیدی برای تاثیر ماندگار رو مخاطب ندارن. مخاطب ممکنه شعر تو بخونه و لبخند بزنه (ممکن هم هست حرص بخوره) ولی بعدش فراموش ش می کنه. چون تو فقط خواستی احساستو تخلیه کنی و نخواستی ماندگار بشه. ممکنه خواسته باشی ولی چون راه شو بلد نیستی (البته به ت حق می دم چون سن ت کمه و تازه داری شروع می کنی) شعرهات ماندگار نمی شن. باز می آم و برات درباره ی ویژگی های شعر می نویسم. راستی کتاب هایی که تو موضوع بندی کتاب ها تو وبلاگ م هست رو بخون. مخصوصاْ ناتور دشت. موفق باشی.
سلام آقا نوید
خیلی ممنون که به من لطف دارید ...
به نظر شما چرا من باید ناراحت بشم ؟؟؟
در صورتی که خوشحالم میشم راحت مشکلات سروده های منو به من بگن ....
آدم از دوستایی که همش تعریفشو میکنن هیچی یاد نمیگیره . و همش درجا میزنه .
منتظر حضور مجدد شما در وبلاگ هستم .
... خدانگهدار ...
سلام فرزانه جان
حالت خوبه ؟
سلامتی ؟
سر حالی ؟
خیلی خوبه که هر روز آپ میکنی . موفق باشی .
به منم یه سری بزن اگه وقت کردی .
بای